ارزیابی جهش در ژن oprD و مقاومت به ایمی پنم در جدایه های سودوموناس آئروژینوسا در استان گیلان

سابقه و هدف: سودوموناس آئروژینوسا یک پاتوژن فرصت طلب گرم منفی و یکی از عوامل مرگ و میر عفونت های بیمارستانی به خصوص در بیماران با سوختگی های شدید می باشد. یکی از مکانیسم های مقاومت دارویی در سودوموناس آئروژینوسا، جهش و یا کاهش بیان ژن oprD می باشد. این مطالعه با هدف بررسی جهش های ژن oprD در جدایه های سودوموناس آئروژینوسا مقاوم به ایمی پنم در استان گیلان انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، تعداد 45 سویه سودوموناس آئروژینوسا از نمونه های بالینی از بیمارستان ها و آزمایشگاه های شهر رشت و لاهیجان جداسازی گردید. مقاومت و حساسیت سویه ها نسبت به آنتی بیوتیک با روش های کربی باوئر (Kirby Bauer) و حداقل غلظت مهار کنندگی (MIC) تعیین گردید. سپس به منظور ارزیابی جهش در ژن oprD در جدایه های مقاوم به ایمی پنم، از روش واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR) و توالی یابی استفاده شد. یافته ها: در این مطالعه در مجموع 44.4 درصد جدایه ها مقاوم به ایمی پنم بودند. بالاترین میزان مقاومت در غلظت 512 میکروگرم در میلی لیتر ایمی پنم مشاهده گردید. همچنین توالی یابی نشان داد که 5 جدایه دارای جهش های اشتباه T103S وK115T  در ژن oprD بودند. همچنین جهش های خاموش L92L در 7 نمونه، S100S در 7 نمونه، P116P در 5 نمونه و G151G در 3 نمونه شناسایی شد. نتیجه گیری: از آنجایی که oprD در ورود ایمی پنم به سلول نقش دارد، بنابراین ایجاد جهش در این ژن می تواند دلیل مقاومت جدایه های سودوموناس آئروژینوسا نسبت به ایمی پنم باشد. همچنین ممکن است جهش در oprD باعث تغییر تمایل به ایمی پنم در برخی از جدایه ها شود.